15. lipca 2007, znowu odbyla sie bitwa pod Grunwaldem, znowu wygrali Polacy i znowu powtorzono klamstwo o dwoch nagich mieczach, podarowanych przed bitwa krolowi Wladyslawowi Jagielle przez wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, niby to podarowanych sredniowiecznym zwyczajem w celu zachecenia do walki wzglednie tez dla wyprowadzenia w lipcowy upal przeciwnika w krzewy malinowe.
Do mitologii narodowej weszlo, ze "mieczy u nas dostatek", etc.
W PRLu miecze zdobily banknot 50-cio zlotowy, dwa miecze wystepowaly tu i tam, zagraly nawet w filmie Stanislawa Barei.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Miecze_grunwaldzkie
Co wielki mistrz Krzyzakow mial na mysli slac dwa nagie miecze?
I dlaczego DWA MIECZE, a nie jeden, albo caly tuzin?
Kronikarz Dlugosz naklamal, a historycy powtarzaja.
Zeby zrozumiec te dwa miecze, trzeba siegnac do Ksiegi Wszystkich Ksiag.
W roku 1410 ksiega ta zreszta byla alfa i omega wszelkiego chrzescijanskiego zycia.
I tak pan Jezus jedynie dwa razy "siegnal" po bron. Raz wypedzil kupcow ze swiatyni "biczem skreconym z powrozkow", a drugi raz zezwolil na uzycie broni w obronie wlasnej. Jezus przed smiercia wysyla apostolow na caly swiat "bez trzosa, bez torby i bez sandalow" i uzbrojonych na wszelki wypadek. Lukasz 22,38: "Oni zas rzekli: Panie! Oto tutaj DWA MECZE. A on na to: Wystarczy.".
I tak nalezy rozumiec prowokacyjny dar wielkiego mistrza Ulricha, rycerza zreszta - wbrew tej samej klamliwej legendzie - honorowego, religijnego i roztropnego (po smierci zostal sancto subito z osobistej decyzji papieza Grzegorza XII - o czym dzisiaj sie tez niechetnie wspomina).
Czyli poslanie wielkiego mistrza brzmi :
"Jestesmy tu z polecenia Pana. Mamy dwa miecze, na jakie Chrystus nam zezwolil, by sie bronic, ale gotowi jestesmy wam (poganom) je oddac, jezeli sie poddacie i nawrocicie."
Krol Jagiello, Dlugosz i historycy nie zrozumieli przeslania mistrza. I nie chcieli go przyjac ze wzgledu na interes narodowy.
Nic nie wskazuje na to, zeby Jagiello (de facto nalafabeta) czytywal Pismo Swiete, narod polski tez nie. Pierwszy w miare poprawny przeklad ukazal sie w 1561 roku. Czytanie Biblii na wlasna reke bylo zabronione przez papiezy do wieku XIX.
A nawet, gdyby poslanie bylo zrozumiale, byloby ono dla Polakow bardzo niewygodne. Polacy byli co prawda juz dluzej ochrzceni, Litwini ale dopiero co i jakby hurtem (rycerz wjezdzal konno do wsi, swiecil raz wszystko na krzyz, i za kwadrans pedzil dalej), Tatarzy, Zmudzini i inni wcale.
Do falszerstwa przylozyl swoje pioro Henryk Sienkiewicz wycinajac z "Krzyzakow" zupelnie watek religijny i przedstawiajac Grunwald jako najazd Germanow na Polakow. Podobnie jak pozniej w "Potopie" przedstawil najazd Szwedow na Polakow, gdy w rzeczywistosci najechali luteranie na katolikow - Polska po udanym potopie zostaly ta sama Polska, tylko ze juz niekatolicka. I podobnei jak "W ogniem i mieczem". Sienkiewicz pisal jak wiemy, ku pokrzepieniu serc. Tylko jakos sie ta degeneracja mysli religijnej wbila w te serca, ze w co drugiej Rzeczpospolitej staje sie oficjalna lektura szkolna.
Takie tam...
Dzisiaj mamy Radio Maryja, Jerycho Rozancowe i bardzo religijne Rozmowy Niedokonczone. I nie ma juz klamstw a la Dlugosz czy Sienkiewicz. Okazuja sie byc zupelnie zbytecznymi. Nie ma juz podwojnego myslenia.
Szerzej i doglebniej o dwoch mieczach grunwaldzkich mozna poczytac u wielkiego mistrza Zygmunta Kaluzynskiego w ksiazce "Wampir Salonowiec", Wydawnictwo Ksiazkowe Twoj STYL, Warszawa 2001, cena 23 zlp., stron 280, ss 36-39.
Czesc Jego pamieci!
